Counouissirai la gau de viéure
Quour' un bèu jour, enfin deliéure,
Veirai tout à l'entour de iéu,
Rèn que d'ami ges enganiéu,
Que sèi riset en mi vesènt,
Mi moustraran emé certèso,
Bonàdi sèis ue relusènt,
Qu'entre nàutrei, es la freirèso.
Mai d'aquélei, si n'en vèi gaire
Qu'acò es sounco moun vejaire
Rapouort à tout ço qu'ai viscu
Que quàuquei cóup fuguè chanu,
Mèntre que dei fes, rabastous,
Lei cavo, mau, s'encadenàvon
E mi rendien proun soucitous,
Bèn talamen que m'abenàvon.
N'en ai enduri dei ferido
Que venien coum' à l'assalido,
De crèire qu'à plen de semau
Sus iéu si vessavo lou mau
Dei sèt banu de l'univèrs
Qu'emé sèi fourco, 'mé sèi bano,
Mi butàvon dins leis infèr
Ounte règno l'eterno dano.
Mai vuei moun arm' apasimado
A retrouba leis arpejado
De la veraio e douço gau,
Que musiquèj' en moun fougau
Dins l'oulo mounte sus lou fue,
Lei truf' e pouàrri, fan menèstro,
E qu'aqui soubre lei carfue,
Lei flambo mènon soun ourquèstro.
E quouro m'en vau dins l'estable,
À nue sarrad' e qu'incansable,
Prèni ma trouïn' à douei man,
Pèr ramassa, qu'arrìbon plan,
Nouéstei vaco nouéstei vedèu,
E que tapa souto ma capo
Gusèji puei 'mé moun cadèu,
Siéu benurous tau coum' un Papo.
E cànti, cànti dins lei gudo,
À n'en ploura de l'esmougudo.
Mèi lagrèmo, à fin degout,
Sùnton que puei mi bàgnon tout.
Long de mèi gauto, sus moun frount,
Es qu'uno rouèito que rousèjo
E deis arcanèt' au mentoun
Tout' aro puei moun sang poulsejo.
De cóup que l'a, dins ma cabano
Bèn cala dins ma balandrano,
Amata de davans lou fue,
Escoumougu, lagrèm' eis ue,
Pénsi à toueis aquéleis an,
Desempuei ma prim' enfantuegno,
Que sai faguèron un masan,
Mi dounant souvènt la petuegno.
Mai aro coumo tout, s'acabo
Que prene fin ; ansin 'no babo
Un jour, segur, de soun coucoun
Emé sèis ue d'espalancoun,
Sourtira puei l'èr cascarin,
Pèr s'envoula, dameiselèto,
Dins lou cèu sin vèrs leis acrin,
Au mitan d'un fum de bestièto.
Es-ti verai que talo joio
Rènde moun armo tant ravoio ;
E que moun couar tant treboula
Sachèsse pus s'assadoula
Dei benfa lei pu menimous,
Coumo manda uno risèto,
Viéure sèns pus èstre remous,
E rire fouart en l'escoupèto ?
Que siéu urous encuei de bèure
A la gargato e de m'embéure
De touto mèno de plasé,
E de prouficha dei lesé
Que mi pouarge chasque matin,
Lou jour nouvèu quand dins lei prado,
M'en vau querre tout fouletin
Mèi vaco que fan 'n' escarrado.
Se vous disiéu qu'es en veituro,
Que viéu ma grando fugiduro,
Quouro sèmpre de davans iéu,
Defìlon proun espountaniéu
Dei beuvesé meravihous,
Que de lei vèire passa vite,
Emai lou tèms sié embouious,
Soun sèmpre bèu emai necite,
Alor de ma voues de Carùso,
Que parte lèu e fouart que fuso,
Moun cant, tau coum' un troun de Diéu,
S'espèt' à travessa lei niéu,
Jusqu'à n'ajougne dins lou cèu
L'asur qu'esblèujo nouesto terro,
E que li fa un escrouncèu,
Pèr tems de pas, pèr tèms de guerro.
M'entendessias m'escrida, fouele,
Á mi roumpre lou suc, lou couele,
Que mi prendrias pèr un calu
En bousco d'air' e d'assoulu,
Pèr un qu'a perdu lou cadran,
Vo qu'a vira sai la canturlo
E que prenent un espadran,
Fai dei batèsto dins sèi burlo.
Coum' es luencho la mau-parado
Que mi faguè aquest' ardado
De mèi cantaire e dóu curat,
Que coutrìo 'mé lou priéurat,
Mi trepejèron ourgueious
Souto d'escampo gair' umilo,
Qu'aujèri, que siéu mau-sapious,
Espera d'escuso pèr milo !
Encuei d'aquesto malo raio,
Qu'aguèron rèn entre sèi braio,
'N ai gaire qu'un amar recouard,
Estènt que sàbi que soun couard !
E aro qu'ai destrepassa
Aquest engàmbi, 'quest' escorno
Touto ma gau qu'a treinassa,
Courre, e revène que torno !
Ma cabano, moun abadialo,
Prèn leis èr d'uno catedralo !
Méti la music' à tutet,
Bèn talamen que dins l'ourtet
Que jousto peraqui l'oustau,
Lei bestioulèto, la ratuegno
Danso, juego dins lei rountau,
Mi regachant sènso petuegno.
Es acò ma gau de viéure,
Canta, crida, èstre deliéure
E oublidous de tout lou mau,
M'enchaure di viei batestau,
Rir' à n'en pèrdre lou pioutat,
Aprouficha puei de ma vido
Sènso geina li d'à coustat,
Counouèiss' enfin la respelido.
|